- πλαγιοφύλαξη
- η, Νστρ. α) η φύλαξη, κατά τη διάρκεια μάχης, τών πλευρών τής μαχόμενης δύναμης, η οποία επιτυγχάνεται κυρίως με τη χρήση πυρόςβ) (στην οχυρωτική) η κατάλληλη χάραξη τών έργων, λ.χ. χαρακωμάτων, έτσι ώστε τα πυρά τών αμυνομένων να ελέγχουν τους πλάγιους χώρους τού οχυρού.[ΕΤΥΜΟΛ. < πλάγιος + φύλαξη].
Dictionary of Greek. 2013.